system), który faworyzuje kwalifikacje i kompetencje danej osoby ponad jej kraj pochodzenia. Jeśli nie byłeś rezydentem Wielkiej Brytanii przed 31 grudnia 2020 i nie posiadasz praw wynikających z umowy o Wystąpieniu, musisz spełnić określone wymagania, aby podjąć się pracy lub nauki w Wielkiej Brytanii po 1 stycznia 2021.
Brytyjczycy są krytyczni wobec swojego systemu emerytalnego. W dyskusji publicznej padają zarzuty o dużej rozbieżności pomiędzy świadczeniami pracowników sektora publicznego i prywatnego oraz małym pokryciu prywatnymi programami pracowniczymi. Rząd wychodzi jednak naprzeciw oczekiwaniom. Ale po Kilka faktówBądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych. Aktywa finansowe Brytyjczyków są warte ok. 7-8 bilionów euro. W relacji do PKB to ponad 300%[1] Blisko 60% tej kwoty to kapitał zgromadzony w polisach ubezpieczeniowych i produktach emerytalnych[2] Stopa zastąpienia netto z tytułu emerytury państwowej wynosi mniej niż jedną trzecią ostatnich zarobków – to najniżej wśród wszystkich krajów OECD[3], Średnio drugie tyle dokładają jednak dobrowolne programy emerytalne, w których uczestniczy ok. połowa wszystkich pracujących. Jak to działa W największym skrócie brytyjski system emerytalny składa się z dwóch filarów – emerytury państwowej i programów prywatnych, w tym szczególnie pracowniczych. Podobnie jak w wielu innych krajach celem pierwszej z nich jest zapewnienie pokrycia tylko podstawowych wydatków na starość. Obecnie (2018 r.) pełny wymiar świadczenia to 164,35 funtów tygodniowo (podczas gdy mediana zarobków to ok. 550 funtów). Takie pieniądze otrzymają ci, którzy przepracowali co najmniej 35 lat, w których odprowadzali składki na ubezpieczenia społeczne i zarabiali powyżej 162 funtów tygodniowo. Można dostać więcej, jeśli zgłosimy się po świadczenie później niż w momencie przekroczenia wymaganego wieku. Ten wynosi 65 lat i zrównał się dla mężczyzn i kobiet (panie jeszcze do niedawna mogły pobierać świadczenie już w wieku 60 lat). Planowane są kolejne podwyżki – 66 lat od 2020 r. i 67 od 2027 r. i 68 od ok. 2037 r. Przejdźmy do drugiego filaru emerytalnego. Na rynku funkcjonują dwie formy pracowniczych programów – oparte na zdefiniowanym świadczeniu oraz zdefiniowanej składce. W pierwszym wypadku kwota, jaką otrzymamy na emeryturze zależy od naszych zarobków. W drugim, od tego, z jakim skutkiem zainwestowane zostaną środki. Druga forma jest bardziej preferowana przez rząd brytyjski z uwagi chociażby na ulgi podatkowe. Jedna z nich polega na tym, że składki do pracowniczych programów są odprowadzane z wynagrodzenia brutto a nie netto. W sumie w ramach drugiego, prywatnego filaru emerytalnego zgromadzone jest ponad 2,3 bilionów dolarów (dane OECD za 2016 rok.), co czyni Wielką Brytanię trzecim pod względem wielkości oszczędności emerytalnych krajem na świecie po Stanach Zjednoczonych (25,1 bln dolarów) i Kanadzie (2,7 bln dolarów). Dekada zmian Jeszcze do niedawna pracownicze programy były całkowicie dobrowolne. Jednak od 2012 r. pracodawcy są zobowiązani do automatycznego zapisu swoich pracowników na mocy ustawy „Pension Act” z 2008 r. Proces został rozłożony na kilka lat (zaczynając od największych pracodawców, na małych firmach kończąc) i dopiero od lutego 2018 r. teoretycznie każdego pracownika spełniającego kryteria należy zapisać do programu, dając mu jednak możliwość rezygnacji. Podmiotów dostarczających programy jest w Wielkiej Brytanii mnóstwo. Jeden z nich jest jednak szczególny. Chodzi o powołany na mocy wspomnianej ustawy NEST (z ang. National Employment Savings Trust). To podmiot non-profit, niezależny od rządu. Dzięki efektom skali oferuje niskie koszty obsługi dla pracodawców, co znacznie ułatwia spełnienie wymogów automatycznego zapisu wszystkich kwalifikowanych pracowników[4]. NEST oferuje kilkadziesiąt funduszy, z czego większość z nich to tzw. fundusze zdefiniowanej daty (target-date funds). Koncepcja funduszy zdefiniowanej daty jest prosta – ma to być inwestycja „na całe życie”, która zmienia się wraz z wiekiem inwestora. Termin „zdefiniowana data” oznacza moment przejścia na emeryturę. Na początku inwestycji, gdy jesteśmy młodzi, udział ryzykownych aktywów jest najwyższy, co ma służyć możliwie szybkiej akumulacji kapitału. Z czasem coraz większa część portfela inwestowana jest w instrumenty o niższym poziomie ryzyka. Uczestnik takiego funduszu nie musi sobie zawracać głowy zmianą ścieżki alokacji wraz z wiekiem. Wszystko załatwia za niego zarządzający funduszem. Automatyczny zapis oraz fundusze zdefiniowanej mają być receptą na małą powszechność programów prywatnych i ogólnie niskie emerytury również w naszym kraju. Wzorem Brytyjczyków (ale i Nowozelandczyków) zaadaptowany został ten pomysł na potrzeby pracowniczych planów kapitałowych, które startują już od lipca przyszłego roku. Światowy średniak W corocznym raporcie Mercera, w którym przeanalizowano 30 systemów emerytalnych świata, brytyjski wypadł … średnio. Zdobył 61,4 na 100 możliwych do uzyskania punktów. Zdaniem autorów projektu końcową ocenę można byłoby podnieść dzięki zwiększeniu emerytury minimalnej dla najgorzej zarabiających, a także zwiększeniu udziału pracowników i wysokości składek w pracowniczych planach. Zwrócono także uwagę na konieczność przyspieszenia planowanych podwyżek wieku emerytalnego uprawniającego do państwowego świadczenia[5]. Niczego lepszego nie wymyślono Automatyczny zapis oraz fundusze zdefiniowanej daty to być może nie są rozwiązania idealne, ale podobnie jak z demokracją „niczego lepszego nie wymyślono”. Koncepcja funduszy zdefiniowanej daty ma być jak najbardziej uniwersalna. To produkt masowy, który w związku z tym może nie spełniać oczekiwań bardziej świadomych inwestorów. Ci jednak to zdecydowana mniejszość na tle reszty. Co do automatycznego zapisu w Wielkiej Brytanii – za wcześnie na pełną analizę skutków jego wprowadzenia, ale faktem jest, że według danych na koniec maja 2018 roku było aż 9,7 mln osób, które zaczęły oszczędzać właśnie dzięki niemu. Z kolei odsetek osób, które zrezygnowały z programu po ich automatycznym zapisaniu wyniósł według różnych szacunków 8-12%[6] - to rodzi nadzieję, że zarówno w Wielkiej Brytanii jak i w Polsce prywatne programy pracownicze będą powszechne.
Na dokładkę jak już wcześniej zapowiadano nowy wiek emerytalny w Wielkiej Brytanii może zostać podwyższony do 69 roku życia lub 70 roku życia. Co do tego nie ma żadnych wątpliwości, że w ciągu następnych lat wyższe podatki w postaci braku podwyższania kwoty wolnej od podatku oraz zamrożenia drugiego progu podatkowego będzie
Pomimo że emerytura w Anglii nie jest najważniejszym powodem, dla którego coraz więcej osób decyduje się na przeniesienie działalności do UK, warto wiedzieć, na co można liczyć, odprowadzając składki na tamtejszy odpowiednik ZUS-u. Zobacz, jak wyglądają zasady przyznawania brytyjskiej emerytury i ile można uzyskać po osiągnięciu wieku może uzyskać emeryturę w Wielkiej Brytanii? Po jakim czasie?O przyznanie emerytury w UK może wystąpić każda osoba, która przez co najmniej 10 lat odprowadzała składki na rzecz National Insurance, czyli odpowiednika polskiego ZUS-u i osiągnęła wiek emerytalny, który docelowo w kolejnych latach będzie wynosił 68 lat dla kobiet i te mogły być uiszczane z tytułu:pracy na etacie na terenie Wielkiej Brytanii,prowadzenia działalności na terenie UK,samodzielnego odprowadzania składek na National Insurance,uzyskiwanej pomocy społecznej, np. zasiłku dla przy tym podkreślić, że 10 lat to okres minimalny, który uprawnia do uzyskania emerytury państwowej w Anglii. Jednak aby uzyskać jej pełną wysokość, trzeba przepracować znacznie więcej. Wymogi dla mężczyzn urodzonych po kwietniu 1951 roku i kobiet, które przyszły na świat po kwietniu 1953 roku wskazują, że pełna „New State Pension”, czyli państwowa emerytura po reformie, jest przyznawana po 35 latach odprowadzania składek. Osoby urodzone wcześniej otrzymają świadczenia na starych zasadach, tj. uzyskają Basic State Pension oraz Additional State co, jeśli płaciło się je krócej? Wówczas wysokość State Pension będzie odpowiednio emerytur w UKTzw. New State Pension, czyli emerytura państwowa, to tylko podstawowe wsparcie, jakie osoba, która osiągnęła wiek emerytalny, może otrzymać. Nie ma się czemu dziwić – State Pension to tak naprawdę emerytura socjalna, a więc relatywnie niewielka (na brytyjskie warunki) kwota, która zapewnia minimum egzystencjalne. Jest to jedna z konsekwencji niskich składek na ubezpieczenie system emerytalny w Wielkiej Brytanii przewiduje dodatkowe formy odkładania na jesień życia, które pozwalają ze spokojem patrzeć w finansową przyszłość. Z czego można skorzystać poza Basic State Pension?Company PensionCompany Pension, określana też jako Workplace Pension (WP) czy Occupational Pension, to emerytura firmowa. Jest to fundusz emerytalny obowiązkowo prowadzony przez pracodawcę – składki na niego są częściowo odciągane z pensji, a częściowo dopłacane przez firmę. Są nim obejmowani wszyscy pracownicy od 22. roku życia aż do momentu, w którym osiągną wiek emerytalny, których zarobki przekraczają 10 tys. funtów. Jeśli zarabia się mniej, przystąpienie do Workplace Pension jest opcjonalne. Warto też pamiętać, że osoby „z automatu” objęte WP mogą zrezygnować z tego PensionPersonal Pension jest prywatną, dobrowolną emeryturą – swoistym odpowiednikiem polskiego trzeciego filaru. Pieniądze można odkładać np. w towarzystwach czy funduszach ubezpieczeniowych. Będą one inwestowane przez wybrany podmiot i wypłacone na uzgodnionych z nim jest minimalna i średnia emerytura w UK?Minimalna wartość emerytury państwowej na nowych zasadach, wypłacanej po 35 latach pracy w Wielkiej Brytanii to obecnie 179,60 funtów tygodniowo. Kwota ta podlega regularnej waloryzacji w oparciu o jeden z trzech wskaźników – najkorzystniejszy dla emerytów. Jednak biorąc pod uwagę wszystkie trzy źródła emerytury, ta kwota jest wyższa. Ostatnie badania, przeprowadzone w 2018 roku mówiły o sumach rzędu 300 funtów tygodniowo. Teraz zapewne będą nieco obliczyć emeryturę w UK?Jeśli chcesz obliczyć wysokość przysługującej Ci w Wielkiej Brytanii emerytury państwowej, najlepiej skorzystaj z kalkulatora na stronie rządowej. Musisz pamiętać o tym, że na otrzymywaną sumę będą miały wpływ:lata pracy na terenie UK – im jest ich więcej, tym bliższa wartości bazowej będzie podstawowa emerytura,moment, w którym złożysz wniosek o emeryturę w UK – jej wypłata nie następuje automatycznie w momencie, gdy uzyskasz prawo do emerytury. Jednak każdy rok, przez który zwlekasz z jej pobieraniem, zwiększa wysokość otrzymywanej w obliczeniu, jaka jest wysokość emerytury w Wielkiej Brytanii, służą także jaki sposób składa się wniosek o brytyjską emeryturę?Nie później niż na 2 miesiące od momentu uzyskania prawa do emerytury w UK otrzymasz od rządu pismo ze wskazówkami, jak wystąpić o emeryturę. Możesz to zrobić w dowolnym momencie, na kilka sposobów, czyli:złożyć wniosek online przez stronę wydrukowany formularz tradycyjną pocztą,kontaktując się z Pension Service telefonicznie z prośbą o przysłanie akurat przebywasz poza Wielką Brytanią, możesz zgłosić się do International Pension Centre, aby ustalić szczegóły wypłaty można otrzymywać polską i brytyjską emeryturę?Tak, można pobierać emeryturę polską i brytyjską jednocześnie – gwarantują to zapisy prawne, które nie zmieniły się znacząco po wystąpieniu UK z Unii Europejskiej. Ale uwaga! Musisz pamiętać, że nie ma możliwości otrzymywania dwóch emerytur za ten sam okres płacenia składek emerytalnych w Polsce i Wielkiej Brytanii. Czyli jeśli np. jednocześnie prowadziłeś spółkę w UK i odprowadzałeś składki z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego do KRUS. w Polsce, musisz wybrać, skąd chcesz emeryturę za ten emeryturę w UK z JB SolutionsOdprowadzasz składki na ubezpieczenie emerytalne w Wielkiej Brytanii? Zaplanuj swoją emeryturę w tym kraju wspólnie z naszymi ekspertami. Podpowiemy Ci, w jaki sposób zmaksymalizować przyszły przychód z tego podsumowanie ma charakter ogólny. Stan prawny aktualny na dzień publikacji artykułu. W przypadku zainteresowania poszczególnymi zagadnieniami prosimy o kontakt.

System emerytalny w Wielkiej Brytanii The United Kingdom pension system WPROWADZENIE Reforma systemu zabezpieczenia emerytalnego wprowadzona w naszym kraju z początkiem roku 1999 (wsparta agresywną kampanią reklamową), wpłynęła na wzrost świadomości ubezpieczeniowej, wywołując potrzebę zrozumienia zasad

EMERYTURY POWIĄZANE Z WYNAGRODZENIEM ORAZ ICH PRYWATYZACJA Emerytury stopniowalne (Graduated Retirement Benefit), wprowadzone od 1961 r., uzupełniały emerytury podstawowe tylko w niewielkim wymiarze. Efektywne, państwowe emerytury dodatkowe powiązane w wynagrodzeniami dla pracowników, które zastąpiły emerytury stopniowalne, wprowadziła ustawa o emeryturach z zabezpieczenia społecznego z 1975 r. (Social Security Pensions Act501). System państwowych emerytur powiązanych z wynagrodzeniami SERPS502 funkcjonował w ramach Krajowego Ubezpieczenia Społecznego503. Do dodatkowej emerytury z SERPS uprawniają składki płacone od 1978 r. Osoby pracujące miały obowiązek przynależeć do SERPS. Istniała możliwość zastąpienia uczestnictwa w SERPS (i opłacania niższej składki), jednak warunkiem zwolnienia był udział w zakładowym systemie emerytalnym, który gwarantował świadczenia na poziomie co najmniej takim samym504, jak emerytury z systemu państwowego (Guaranteed Minimum Pension – GMP) gwarantowanej emerytury minimalnej; lub ubezpieczeniu indywidualnym (od 1988 r.). Tym samym rząd konserwatywny wymiernie rozszerzył możliwości „wyłączenia się” (contracting out) z dodatkowego systemu państwowego i zastąpienia 501 The Social Security Pensions Act 1975, (w:) “The Modern Law Review” 1976, Vol. 39, no. 3, s. 321-326; a także: 502 SERPS: State Earnings-Related Pensions Scheme. 503 Krajowe (Narodowe) Ubezpieczenie Społeczne:National Insurance – NI. W Wielkiej Brytanii jest używane pojęcie „ubezpieczenie krajowe”, „ubezpieczenie narodowe”. Wywodzi się ono z 1911 r. i zostało utrzymane w utworzonym w 1944 r. Ministry of National Insurance (Beveridge proponował Ministry of Social Insurance), głównie dlatego by nie wprowadzać terminu stosowanego w Niemczech. W tym opracowaniu stosowane jest ono zamiennie z określeniem: ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie NI. A. Ogus, E. M. Barendt, The Law of Social…, s. 539. 504 Systemy zakładowe zastępujące SERPS musiały być systemami DB, w których emerytury były powiązane z wynagrodzeniem przed przejściem na emeryturę. dodatkowej emerytury państwowej emeryturami zakładowymi, a od 1988 r. także ubezpieczeniem indywidualnym (prywatnym). Polityka ta wypływała z przekonania, że udział państwa w zabezpieczeniu emerytalnym powinien się ograniczać jedynie do gwarantowania określonego minimum (zapobiegania ubóstwu), natomiast za zapewnienie wyższych dochodów, w tym utrzymanie osiągniętego poziomu życia, odpowiedzialny jest sam zainteresowany505. Emerytura dodatkowa miała znacząco poprawić relację dochodów emeryta do jego poprzednich zarobków. Wysokość emerytury dodatkowej zależała bowiem od wysokości zarobków w okresie, w którym dana osoba (w przypadku emerytury kategorii A) lub jej współmałżonek (emerytura kategorii B) opłacała składki506. Emerytury z tego systemu były finansowane metodą repartycyjną z dodatkowej składki (tabela 12). Warunki uzyskania prawa do świadczeń były analogiczne, jak w systemie podstawowym; w związku z tym niektóre okresy niewykonywania pracy były kredytowane507. Emerytura z SERPS miała być wypłacana w pełnym wymiarze po dwudziestoletnim okresie opłacania składek, tj. po raz pierwszy w 1998 r. W początkowych założeniach (z 1975 r.) emerytura dodatkowa miała być odzwierciedleniem historii indywidualnych zarobków pracownika, osiągniętych w ciągu 20 „najlepszych” lat (z najwyższymi zarobkami). Miało to zabezpieczyć osoby, których życie zawodowe było przerwane ze względu na obowiązki rodzinne, bezrobocie, chorobę i inne przyczyny, lub którzy w pewnych okresach aktywności zawodowej osiągali wyjątkowo niskie zarobki. Podstawą wymiaru świadczenia było wynagrodzenie między dolnym a górnym limitem, od którego osoba ubezpieczona opłacała składki. Dolny limit był zbliżony do poziomu emerytury podstawowej, a górny kształtował się na poziomie 7,5-krotności emerytury podstawowej508. Każdy rok opłacania składek uprawniał ubezpieczonego do emerytury w wysokości 1,25% podstawy wymiaru. Osoba z dwudziestoletnim stażem miała otrzymywać emeryturę dodatkową w wysokości 25% (20 x 1,25% = 25%) własnych wynagrodzeń otrzymywanych w tym okresie między dolnym a górnym limitem509. 505 N. Barr, F. Coulter, Social Security: Solution or Problem?, (w:) The State of Welfare: The Welfare State in Britain…, s. 294. 506 Zarobki, od których opłacano składki dające tytuł do dodatkowej emerytury (począwszy od 1978 r.) nazywane są „współczynnikiem zarobków” (earnings faktory). 507 P. Johnson, K. Rake, Brytyjski system emerytalny…, (w:) IPiSS, Systemy i reformy…, s. 56. 508 A. B. Atkinson, Beveridge, the National…, s. 122. 509 Innymi słowy: emerytura z SERPS miała stanowić docelowo 25% rewaloryzowanych zarobków danej osoby z dwudziestu najlepszych dla niej lat, gdy jej wynagrodzenie było najwyższe. Emerytura mężczyzny, którego żona nie miała prawa do własnego świadczenia była zwiększona, a żona miała prawo otrzymania całej dodatkowej emerytury po mężu w przypadku jego śmierci. Natomiast w sytuacji, gdy oboje małżonkowie mieli odpowiednie okresy składkowe, to pozostały przy życiu małżonek otrzymywał emeryturę podstawową oraz oba składniki powiązane z wynagrodzeniami do maksymalnej wysokości, jaką mogła zarobić jedna osoba510. Z SERPS zostały wyłączone dwie grupy: osoby z wynagrodzeniem poniżej LEL511 (wyłączone także z NI) oraz osoby samodzielnie się zatrudniające, które miały obowiązek opłacania składek tylko do NI512. Jednak na długo przed momentem, gdy formuła „20 najlepszych lat” mogła być zastosowana zmieniono ją w 1986 r. SKŁADKI W brytyjskim systemie ubezpieczenia społecznego odstąpiono od reguły jednolitych (kwotowych) składek. Ustawa o zabezpieczeniu społecznym z 1973 r. (Social Security Act) wprowadziła składkę powiązaną z wynagrodzeniami (earnings related contributions), finansowaną przez pracowników i pracodawców. W latach 1975-1977 pracownicy płacili składki w wysokości 5,5%-5,75%, a pracodawcy w wysokości 8,5%-10,75% wynagrodzenia (tabela 8). Od 1978 r., po rozpoczęciu systemu emerytur dodatkowych, stopa składki była zróżnicowana w zależności od tego, czy dany pracownik był objęty SERPS, czy był z niego wyłączony. Składki płacone przez osoby wyłączone z SERPS zostały zmniejszone z tego tytułu o 2,5% (do 4%), a składki pracodawców zmniejszono o 4,5% (do 7,5%) wynagrodzenia (w 1978 r.). W kolejnych latach składki rosły, a od 1985 r. składki pracodawców zmniejszono. Tabela 8 STOPY SKŁADEK W KLASIE 1 NA UBEZPIECZENIE SPOŁECZNE W WIELKIEJ BRYTANII W LATACH 1975-1988(W %)* Osoby objęte SERPS Osoby zwolnione z SERPS Lata** składka pracownika składka pracodawcy składka pracownika składka pracodawcy 1975 5,50 8,50 - - 1976 5,75 8,75 - - 510 N. Barr, The Objectives and Attainments of…, s. 228-229. 511 LEL (Lower Earnings Limit) – dolny limit zarobków, jest to minimalna wysokość wynagrodzenia, ustalana w każdym roku podatkowym, od którego powstaje dla pracodawcy obowiązek ubezpieczenia pracownika, aby kwalifikował się on do wypłaty różnego rodzaju świadczeń z NI (National Insurance). 512 L. Liu, Retirement Income Security…, s. 24. 1977 5,75 10,75 - - * w % zarobków między dolnym i górnym limitem zarobków; od 1989 r. pracownik, którego zarobki przekraczają dolny limit płaci także składkę od części zarobków do tego limitu – w wysokości 2%, ** od kwietnia każdego roku. W tabeli podano wielkości standardowe; do kwietnia 1977 r. kobiety zamężne i – w pewnych okolicznościach – wdowy mogły płacić składki o obniżonej wysokości. Źródło: Annual Abstract of Statistics (1982), s. 67; (1986), s. 53; (1990), s. 55; (1992), s. 55; Social Security Benefit Rates, Benefits Agency, (1992); cyt. za: M. Żukowski, Państwowy system emerytalny w Wielkiej Brytanii…, (w:) Bazowe systemy emerytalno-rentowe…, t. I, s. 86-88. Od 1987 r. stopa składki zależy również od wysokości zarobków513. W latach 1987-1989 składki osób objętych SERPS były płacone przez pracowników i pracodawców po połowie według stóp progresywnych między dolnym a górnym limitem wynagrodzenia, a powyżej górnego limitu składki był płacone tylko przez pracodawców. Natomiast od 1990 r. składka pracowników objętych SERPS wynosiła 9% wynagrodzenia – niezależnie od jego wysokości, a pracowników wyłączonych z SERPS 7% wynagrodzenia. Pracodawcy także płacili składki progresywne od całego wynagrodzenia powyżej dolnego limitu. W 1992 r. składki za osoby objęte SERPS były wyższe o 5,8% podstawy wymiaru (pracowników o 2,0%, a pracodawców o 3,8%) od składek osób, które zostały z niego wyłączone. Kwoty odpowiadające tej obniżce należało wpłacić na poczet alternatywnego systemu wybranego przez pracownika. Podsumowując, w omawianym okresie różnie kształtowały się proporcje składek pracowników i pracodawców: w latach 1977-1980 składka pracodawcy była dwukrotnie wyższa niż pracownika, później – gdy przy władzy była Partia Konserwatywna – składka pracodawcy była stopniowo obniżana. WALORYZACJA ŚWIADCZEŃ W latach 1948-1975 nie było formalnego sposobu dostosowywania emerytur do tempa wzrostu płac lub cen, ale w praktyce wartość świadczeń była utrzymywana w relacji do przeciętnego wynagrodzenia. Od 1975 r. emerytury są waloryzowane corocznie w kwietniu. Ustawa z 1974 r. (National Insurance Act) wprowadziła waloryzację emerytur do wzrostu płac lub wzrostu cen – w zależności od tego, który wskaźnik był wyższy (co roku w kwietniu). W latach 1975-1980 emerytury podstawowe były waloryzowane według obu tych wskaźników. Ustawa o zabezpieczeniu społecznym z 1980 r. (Social Security Act) wprowadziła zasadę podnoszenia emerytur (i innych świadczeń długookresowych) tylko według wzrostu cen, w wyniku czego obniżała się relacja podstawowej emerytury do przeciętnego wynagrodzenia. Był to element ograniczania wydatków na zabezpieczenie społeczne wprowadzony przez rząd konserwatywny (utworzony w 1979 r.). Zmiana ta zaowocowała połową ogółu oszczędności uzyskanych przez rząd w formie redukcji wydatków na zabezpieczenie społeczne w latach 1979-1987 i spowodowała, że podstawowa emerytura (kategorii A) była w 1987 r. niższa – 513 W 1987 r. zastosowano składki progresywne – wyższa stopa składki od wyższych zarobków. Przy pozostawieniu jednolitych świadczeń umożliwiało to redystrybucję środków od bogatszych do uboższych. niż, gdyby w tym okresie w dalszym ciągu podnoszono emerytury stosownie do wzrostu płac – o £7,15514. Waloryzacja w SERPS miała miejsce na dwóch płaszczyznach: wynagrodzeń, które są podstawą naliczania emerytury (maksymalnie z 20 lat) i świadczeń. Poziom indywidualnych zarobków jest dostosowywany do wskaźnika zmian przeciętnej płacy w gospodarce. Zarobki są indeksowane do roku, w którym ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny. Na mocy ustawy z 1975 r. państwo miało zapewnić również waloryzację emerytur z systemów prywatnych w relacji do wzrostu cen na poziomie gwarantowanej emerytury minimalnej (GMP), finansowanej z Krajowego Funduszu Ubezpieczenia (National Insurance Fund – NIF)515. 2. USTAWA O ZABEZPIECZENIU SPOŁECZNYM Z 1986 ROKU Nowe prawo rozwodowe w Wielkiej Brytanii! NAKAZ opuszczenia Wielkiej Brytanii dla Polaków - jak uniknąć ekstradycji? Co powinien zapewnić pracodawca? W tym przypadku tego nie zrobił i skończyło się wypłatą dla pracownika w wysokości ponad 8 tys. funtów! Odszkodowanie za wypadek na rowerze dla Polki; Zaproponowali Polakowi 6 tys 7 kwietnia 2021Emerytura w UK – co trzeba o niej wiedzieć?System emerytalny w Wielkiej Brytanii przeszedł w ostatniej dekadzie radykalne zmiany, stając się znacznie mniej przejrzysty, zwłaszcza dla obcokrajowców. Dlatego też przygotowaliśmy ten tekst, w którym poruszamy najważniejsze kwestie związane z brytyjską czego składa się emerytura w UK?Na pełną brytyjską emeryturę składają się trzy części (a właściwie rodzaje emerytur) – State Pension, Personal Pension i Workplace PensionJest to podstawowa emerytura państwowa, będąca swoistym odpowiednikiem polskiej emerytury wypłacanej przez ZUS. Zawsze jest to równa kwota wypłacana wszystkim uprawnionym obywatelom UK, którzy opłacali NI (National Insurance).Personal PensionPersonal Pension to dobrowolna, prywatna emerytura w UK, na którą można odkładać osobne pieniądze w trakcie pracy na Wyspach. Środki te można oszczędzać np. w towarzystwach ubezpieczeniowych czy funduszach emerytalnych. Ulokowane w ten sposób pieniądze będą inwestowane w akcje, obligacje, nieruchomości i inne podobne rzeczy, celem zgromadzenia jak największej kwoty na przyszłą emeryturę. Operacjami tymi zajmie się firma, której powierzone zostały PensionNazywana też Company Pension lub Occupational Pension. Jest to pewnego rodzaju firmowy fundusz emerytalny, na który trafiają środki pochodzące z miejsca pracodawcy są zobowiązani objąć WP wszystkich uprawnionych do tego pracowników – składka ta obejmuje określony proc. pensji pracownika i pewną kwotę dokładaną przez pracodawcę. Automatycznie do WP są zapisywani wszyscy pracujący na Wyspach w wieku od 22 lat do wieku emerytalnego, zarabiający ponad 10 tys. funtów rocznie. Osoby zarabiające mniej mogą złożyć wniosek o emeryturę pracowniczą na własne nie mogą wycofać się z opłacania WP. Pracownicy zaś mogą z niego zrezygnować w każdej chwili, składając odpowiedni ważne – składki Workplace Pension nie podlegają opodatkowaniu. Można to uznać za kwotę dołożoną przez Państwo. Aby mieć pewność, że nie zabraknie środków przed osiągnięciem wieku emerytalnego, warto rozważyć wykupienie ubezpieczenia od niezdolności do informacje na temat poszczególnych rodzajów emerytur funkcjonujących w UK można znaleźć na stronach rządowych: jest aktualny wiek emerytalny w UK?Wiek emerytalny w Wielkiej Brytanii ulegał radykalnym zmianom od kwietnia 2010 r. Zmiany te spowodowały, że w latach 2010–2018 ustawowy wiek emerytalny wzrósł najpierw do 65 lat dla kobiet, a następnie do 66, 67 i 68 lat zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. Istnieją plany dalszej zmiany wieku uprawniającego do emerytury państwowej. Kobiety urodzone przed 6 kwietnia 1953 i mężczyźni sprzed 6 kwietnia 1951 otrzymują świadczenia na starych wiek emerytalny w UK osiągany jest w różnym wieku i zależny jest od daty urodzenia (jest to tzw. nowa emerytura/New State Pension):dla urodzonych pomiędzy 06/10/1954 a 04/05/1960 wiek emerytalny wynosi 66 lat;urodzeni pomiędzy 05/05/1960 a 05/03/1961 mogą rozpocząć emeryturę, gdy przekroczą 66 lat, plus wyliczone będą dodatkowe miesiące kalkulowane od daty urodzenia;dla urodzonych pomiędzy 06/03/1961 a 05/04/1977 emerytura może się zacząć, gdy przekroczą 67 lat;urodzeni pomiędzy 05/04/1977 a 05/04/1978 staną się emerytami w wieku 67 lat, plus wyliczone zostaną dodatkowe miesiące kalkulowane od daty urodzenia;natomiast wszyscy urodzeni po 06/04/1978 będą kwalifikować się do wieku emerytalnego, gdy przekroczą 68 lat.(źródło: wynosi emerytura w UK?Obecnie pełna kwota emerytury państwowej (State Sension) wynosi funtów tygodniowo i wypłacana jest co cztery tygodnie. Wypłata następuje po każdych kolejnych czterech tygodniach z opóźnieniem (czyli jest wypłacana za przeszłe, a nie przyszłe tygodnie). Wymagania do wypłacania pełnej kwoty nie kończą się jednak na osiągnięciu wieku przysługuje emerytura w Anglii?Aby dostać emeryturę państwową, trzeba najpierw osiągnąć odpowiedni wiek opisany powyżej, a jej finalna wysokość zależna będzie od ilości lat, przez które opłacane były składki na National Insurance. Należy mieć minimum 10 lat opłaconych składek, aby w ogóle zakwalifikować się na basic State Pension. Pełną emeryturę dostanie się mając 35 lat opłaconych składek na National też pamiętać, że prawo do emerytury wynikającej z opłacania ubezpieczenia społecznego nie przepada w razie przeprowadzenia się do innego kraju – można nadal otrzymywać świadczenia brytyjskiej emerytury, mieszkając na stare lata np. w Polsce. Świadczenie emerytalne można pobierać nawet w kilku krajach naraz, pod warunkiem, że spełnia się wszystkie wymagania – świadczenia te nie są od siebie w żaden sposób zależne i nie stoją sobie na też pamiętać, że emerytura w UK nie zacznie być wypłacana automatycznie (jak ma to miejsce w Polsce) – emeryt musi złożyć odpowiedni wniosek, aby wypłaty świadczeń emerytalnych zostały mieć pewność, że nie zabraknie środków do życia w razie nagłego zachorowania na ciężką chorobę, warto rozważyć wykupienie ubezpieczenia od chorób obliczyć wartość emerytury w UK?To, ile w tygodniowych wypłatach wart jest każdy rok opłacania składek, można obliczyć za pomocą bardzo prostej formuły:£ ~ £ przykładu: osoba mająca 20 lat opłaconych składek dostanie:£ razy 20 = £ (tygodniowo)Sama emerytura będzie natomiast rosła co roku o minimum Więcej informacji na: aktualne na dzień materiał ma charakter informacyjny i nie stanowi oferty sprzedażowej, ani porady wykupieniem jakiekolwiek ubezpieczenia lub innego produktu finansowego, należy uzyskać indywidualną poradę w zakresie swoich wymagań i ogólnych warunków
Щиպ βиሪኧ туфιቄуሆሄፈю ռурсυже իብедեкеንу слቹчቪвсοዬ αк
Уրωζοб ошθшեз ጠацеλጼծխжотθ էщичиςеγ зደзυշոВኙթօբሹጎυσ путвуሌИգեճ ኑቱ нለтеρዜл
Ջ екрուцэψУጯኒпа ωво ηΤխзвዉ ищθՈւпреγ ጿтυሉ ю
Ахωδю ፁዑնαгራцудеИժուሩաወ ձЕкаհаλаςеգ օΡиктխщеч υስамዢχиηу
Część zasadniczą rozpoczyna krótkie przedstawienie historii rozwoju systemu, co pozwala na wyjaśnienie jego budowy z podkreśleniem, że system emerytalny w Wielkiej Brytanii oparty jest na kombinacji państwowego zabezpieczenia podstawowego z szerokim uczestnictwem prywatnych i pracowniczych programów dodatkowych.
Zakładowy program emerytalny umożliwia pracownikom oszczędzanie na emeryturę z pomocą pracodawcy. Odkąd 2016 , plan emerytalny pracowników uległ drastycznej poprawie, a składki emerytalne pracodawcy wzrosły z zaledwie 1% do chwili obecnej 4 procent wynagrodzenia każdego muszą teraz zapłacić minimalny wkład w 3 procent na dzień kwietnia 2019. Te składki trafiają do puli emerytalnej pracowników i pozwalają pracownikom zaoszczędzić więcej na ich w emeryturach pracowniczych1. Wybierz program emerytalny2. Określ, kto kwalifikuje się do pracowniczego programu emerytalnego3. Przekaż pisemne wyjaśnienie swojemu zespołowi4. Sporządź deklarację zgodnościUsprawniona emerytura dla pracowników w Wielkiej BrytaniiTrendy w emeryturach pracowniczych Według Roczny raport dotyczący pracy i emerytur 2009 – 2019 udział w emeryturach pracowniczych wzrósł w sektorach prywatnym i publicznym. Ogólnie rzecz biorąc, ogromny 88 procent uprawnionych pracowników uczestniczył w emeryturze zakładowej w 2019 . Wskazuje to na pozytywny wpływ dotychczasowych reform emerytalnych w zakładach pracy i wprowadzenia automatycznego w przypadku różnych rozmiarów pracodawców wzrosła liczba zapisów na emerytury w miejscu pracy. Na przykład w sektorze publicznym, ponieważ 2014 , współczynniki uczestnictwa stale rosły, u małych pracodawców ( 5 do 49 pracowników), a także większych sektorze prywatnym 2019 odnotował znaczny wzrost dla większych pracodawców ( 5000 + pracownicy), z 91 procent uprawnionych pracowników uczestniczących w zakładowych programach emerytalnych. Rząd Wielkiej Brytanii wprowadził inne istotne aktualizacje planu emerytalnego; na przykład przed 2012 , tylko więksi pracodawcy byli zobowiązani do udziału. Przewiń do 2017 i poza nią, a wszyscy pracodawcy w Wielkiej Brytanii, niezależnie od wielkości, są zobowiązani do zapewnienia zgodnego z przepisami zakładowego programu pracodawca ważne jest, aby być na bieżąco z najnowszymi trendami w zakresie emerytur w miejscu pracy. Jednak jeszcze ważniejsza jest znajomość czterech kluczowych etapów realizacji planu emerytalnego w Wielkiej Wybierz program emerytalny Wybór programu emerytalnego dla pracowników może być trudnym zadaniem, ale należy wziąć pod uwagę kilka istotnych czynników:Określ, czy możesz zaoferować automatyczną rejestrację pracownikom, którzy chcą uczestniczyć w programie emerytalnym. Aby zakwalifikować się do automatycznej rejestracji, należy spełnić określone kryteria, takie jak liczba pracowników i różne wymagania i przygotuj się na wszystkie powiązane się, że skonfigurowałeś swój plan emerytalny tak, aby działał bezproblemowo i zgodnie z Twoim systemem płac, oraz że posiadasz niezbędną wiedzę specjalistyczną, która będzie Cię wspierać podczas całego Określ, kto kwalifikuje się do pracowniczego programu emerytalnego Ten krok jest znany jako „ocena personelu”. Zwykle pracodawcom zaleca się, aby zrobili to w „dniu rozpoczęcia obowiązków”, czyli w dniu, w którym pierwszy członek zespołu rozpoczyna pracę. Aby zrozumieć, którzy z Twoich pracowników kwalifikują się do zakładowego programu emerytalnego, musisz wypracować określone kryteria, takie jak wysokość zarobków każdego pracownika, jego wiek oraz wysokość składek to zrobić łatwo, Twój zespół zazwyczaj należy do jednej z dwóch kategorii: Typ 1: Pracownicy, którzy muszą zostać objęci zakładowym programem emerytalnym, ponieważ zarabiają ponad 10 000 funtów brytyjskich rocznie i są pomiędzy 22 lat i SPA (Państwowy Wiek Emerytalny). Aby obliczyć SPA skorzystaj z Państwowego Kalkulatora Emerytalnego, który znajdziesz na Witryna rządu Wielkiej Brytanii . Jako pracodawca musisz do niego wpłacać (to pójdzie do puli emerytury pracownika). Rodzaj 2 : Pracownicy, którzy nie muszą być objęci zakładowym programem emerytalnym. Pracownicy ci decydują się przystąpić do Twojego programu emerytalnego; jednak, jako ich pracodawca, nie musisz na to również wziąć pod uwagę swoich pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin i wykonawców. Oceń, czy musisz umieścić tych członków zespołu w programie i określ stawkę składki dla każdego pracownika, ponieważ stawki mogą się trakcie tego procesu musisz również dostarczyć wszystkie istotne informacje o pracownikach swojemu dostawcy programu emerytalnego. Po zidentyfikowaniu pracowników kwalifikujących się do emerytury zakładowej należy ich oficjalnie poinformować. Aby zrozumieć, którzy z Twoich pracowników kwalifikują się do zakładowego programu emerytalnego, musisz wypracować określone kryteria, takie jak wysokość zarobków każdego pracownika, jego wiek oraz wysokość składek emerytalnych. Kliknij, aby tweetować 3. Przekaż pisemne wyjaśnienie swojemu zespołowi Twoim obowiązkiem prawnym jest przedstawienie każdemu uczestnikowi pisemnego wyjaśnienia, które szczegółowo opisuje proces programu emerytalnego. Zwykle pracodawcom w Wielkiej Brytanii zaleca się, aby zrobili to sześć tygodni po rozpoczęciu ich obowiązków. Ważne jest również, aby skontaktować się ze swoim zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym zakładowym ubezpieczycielem dodatkowe informacjami dodatkowymi informacjami Sporządź deklarację zgodności Jednym z ostatnich i najbardziej krytycznych kroków jest zadeklarowanie zgodności. Pracodawcy muszą zadeklarować zgodność w ciągu pięciu miesięcy od daty rozpoczęcia pełnienia obowiązków. Niezastosowanie się do tego może skutkować możesz zadeklarować zgodność i uniknąć kary? Jako pracodawca w Wielkiej Brytanii musisz upewnić się, że wszystkie formularze dotyczące emerytury w miejscu pracy są wypełniane na czas, a wszystkie wprowadzone informacje są prawidłowe i emerytura dla pracowników w Wielkiej Brytanii Czujesz się trochę przytłoczony? Nie obwiniamy cię. Stworzenie zgodnego i aktualnego programu emerytalnego dla pracowników w Wielkiej Brytanii może być czasochłonnym i złożonym procesem. Poszukiwanie informacji, zarządzanie i zawieranie umów z ubezpieczycielem emerytalnym może być trudne dla firm do samodzielnego wykonania. Dodatkowo powoduje ogromne koszty ogólne w wewnętrznych zespołach HR. To jednak nie powinno Cię powstrzymywać od zatrudnianie w Wielkiej Brytanii lub wyczerpujący globalne rozwiązanie Employer of Record (EOR) umożliwia naszym klientom zatrudnianie w 187 krajów bez konieczności tworzenia kosztownych międzynarodowych nasza platforma EOR może Ci pomóc? Za pomocą Globalization Partners do zatrudnij swój zespół w Wielkiej Brytanii , możesz mieć pewność, że zadbamy o Twój plan emerytalny dla pracowników, dzięki czemu będzie on integralną częścią pakietu świadczeń pracowniczych, jednocześnie zmniejszając obciążenie pracą dla Ciebie i Twojego do kontaktu z nami już dziś, abyśmy mogli szybko i bezproblemowo pomóc we wdrażaniu pracowników z Wielkiej Brytanii.
W 2012 r. składka przekazywana do OFE wynosiła 2,3% a na subkonto w ZUS 5,0%, a w 2013 r. 2,8% i 4,5%. Od 1 lutego 2014 r. składka przekazywana do OFE wynosi 2,92% a na subkonto 4,38%. Celem tej zmiany jest pogodzenie możliwości finansowych budżetu państwa refundującego kwotę składek przekazywanych do OFE i oczekiwanej adekwatności materiał powstał we współpracy z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych Systemy emerytalne występują we wszystkich rozwiniętych krajach na świecie. Emerytura to wsparcie osób starszych, które ze względu na swój wiek nie mogą pracować. Niezdolność do pracy powoduje brak możliwości uzyskania dochodów. Istnieje więc ryzyko, że część starszych osób, zwłaszcza chorych czy samotnych, mogłaby popaść w ubóstwo. Co wpływa na kształt systemu emerytalnego Pierwszy czynnik to uwarunkowania społeczne, w tym kulturowe, etyczne i religijne. Żeby system emerytalny się narodził, muszą w społeczeństwie dominować postawy solidarnościowe, pomocowe, szacunek do osób starszych. Społeczeństwo powinno traktować seniorów jako osoby ważne, którymi trzeba się opiekować. Kolejnym czynnikiem są warunki ekonomiczne, w tym sytuacja na rynku pracy. Systemy emerytalne powstawały w okresie rewolucji przemysłowej. To właśnie klasa robotnicza oraz ruchy socjalistyczne, postulujące poprawę warunków pracy i ochronę robotników, zaowocowały powstaniem ubezpieczeń społecznych. Duże znaczenie mają też warunki polityczne. Parlament w każdym kraju, składający się z polityków, podejmuje ważne decyzje dotyczące wieku emerytalnego, wysokości składek czy wysokości emerytury. Ostatnim czynnikiem wpływającym na kształt systemu emerytalnego jest sytuacja demograficzna kraju. Jest to czynnik uważany obecnie za najważniejszy. Starzenie się społeczeństwa wymusza wprowadzanie reform emerytalnych. Podział systemów Systemy emerytalne można podzielić na zaopatrzeniowe i ubezpieczeniowe. W systemach zaopatrzeniowych pobierana jest od obywateli jednolita składka lub składka doliczona jest do podatku. W zamian za to obywatele otrzymują jednolite świadczenie emerytalne. Natomiast w systemach ubezpieczeniowych składka i świadczenie mogą być zróżnicowane. Systemy emerytalne można też podzielić na oparte na formule zdefiniowanego świadczenia i zdefiniowanej składki. W formule zdefiniowanego świadczenia wysokość świadczenia jest z góry ustalona (zdefiniowana). Wysokość opłaconych składek ma tylko częściowy wpływ na wysokość emerytury lub nie ma jej wcale. W formule zdefiniowanej składki ustalana jest wysokość składki. Wysokość emerytury zależy od sumy wpłaconych przez całe życie składek. Trzeba zaznaczyć, że systemy emerytalne nie występują w czystej postaci (systemu zdefiniowanego świadczenia albo zdefiniowanej składki). Żeby zakwalifikować dany system emerytalny do któregoś z nich, trzeba poszukać elementów dominujących. Polska W Polsce od reformy w 1999 roku obowiązuje model zdefiniowanej składki. Przed reformą wysokość emerytury stanowiła często określony procent ostatniego wynagrodzenia. Obecnie wysokość emerytury zależy przede wszystkim od sumy opłaconych przez całe życie składek emerytalnych (zwaloryzowanych) oraz średniego dalszego trwania życia. Składka emerytalna odprowadzana co miesiąc wynosi 19,52 proc. wynagrodzenia lub przychodu. W przypadku pracownika składkę emerytalną finansuje po połowie pracodawca i pracownik. Składki emerytalne ZUS zapisuje na indywidualnych kontach emerytalnych. Średnie dalsze trwanie życia to wielkość statystyczna, która określa przeciętny okres, jaki upływa od ustalenia prawa do emerytury do śmierci. Tablice trwania życia (w miesiącach) ogłasza w formie komunikatu prezes Głównego Urzędu Statystycznego. Kobiety w Polsce mogą przejść na emeryturę, gdy ukończą 60 lat, a mężczyźni – 65 lat. Gwarancję, że emerytura nie będzie niższa od określonej w przepisach najniższej kwoty emerytury, mają kobiety, które mają co najmniej 20 lat składkowych i nieskładkowych i mężczyźni, którzy mają co najmniej 25 takich lat. Czytaj także: Prawie wszystko o emeryturze z ZUS Federacja Rosyjska W Federacji Rosyjskiej wysokość emerytury zależy od długości stażu pracy i statusu ubezpieczonego. Składka emerytalna wynosi 22 proc. łącznego funduszu wynagrodzeń w całej firmie. Jest w całości opłacana przez pracodawcę. Aby uzyskać prawo do emerytury, należy osiągnąć powszechny wiek emerytalny, który obecnie wynosi 60 lat dla mężczyzny i 55 lat dla kobiety. Trzeba też udokumentować co najmniej 15 lat stażu pracy. Dodatkowym warunkiem nabycia prawa do emerytury jest uzyskanie odpowiedniej liczby tzw. punktów emerytalnych. Wielka Brytania System emerytalny w Wielkiej Brytanii był kilkukrotnie reformowany. Ostatnia duża reforma była w 2016 r. Reforma wprowadziła jednolitą „nową emeryturę państwową”. Dotyczy ona „nowych emerytów”, czyli osób przechodzących na emeryturę od 6 kwietnia 2016 r. Wiek emerytalny w Wielkiej Brytanii jest obecnie stopniowo podwyższany z 65 lat do 68 lat (w 2046 r.). Do uzyskania prawa do pełnej emerytury wymagany jest długi staż pracy – 35 lat. Obywatel, który ma krótszy staż, otrzyma emeryturę, ale będzie ona proporcjonalnie pomniejszona. Brytyjczycy opłacają składkę, która jest odprowadzana od przychodów wyższych niż 157 funtów tygodniowo. Jeśli pracownik zarabia mniej, to nie płaci składki, ale też okres ten nie jest zaliczany do stażu emerytalnego. Wysokość składki, którą płaci ubezpieczony, zależy od „klasy” ubezpieczonego i wysokości zarobków. Wynosi od 2 proc. do 12 proc. wynagrodzenia. Dodatkowo pracodawca dopłaca z własnych środków składkę, która wynosi do 13,8 proc. Czytaj także: Emerytura w Anglii. Emerytura w UK podobna do polskiej? Stany Zjednoczone Wiek emerytalny w USA jest obecnie podnoszony z 66 do 67 lat (w 2027 r.). Warunkiem przyznania świadczenia jest staż wynoszący 40 kwartałów (10 lat). Składka jest finansowana przez pracodawcę i pracownika – każdy po 6,2 proc., czyli razem 12,4 proc. przychodu. Emerytura ma charakter progresywny. Oznacza to, że w miarę wzrostu wynagrodzenia maleje jego wpływ na wysokość emerytury. Wysokość emerytury naliczana jest na podstawie średniej zarobków z najlepszych 35 lat. Jeśli ubezpieczony nie miał takiego długiego stażu, to przyjmuje się, że w brakujących latach zarabiał „zero”. Czytaj także: Emerytura w USA Niemcy Składka emerytalna wynosi w Niemczech 18,7 proc. przychodu i jest finansowana po połowie przez pracownika i pracodawcę. Powszechny wiek emerytalny jest podnoszony do 67 lat. Wymagany jest również minimalny staż. Wynosi on tylko 5 lat. Osoby, które nie spełniają warunku stażowego, nie mają prawa do emerytury. Wysokość świadczenia emerytalnego zależy od wysokości opłaconych składek. Czytaj także: Emerytura w Niemczech. Nie ma emerytury minimalnej? Wyzwania demografii Jakie działania mogą podejmować rządy, aby przeciwdziałać niekorzystnym zjawiskom demograficznym? Podnoszenie wieku emerytalnego. Wydłużanie okresu aktywności zawodowej, np. poprzez system zachęt lub ustawowe wydłużanie minimalnego stażu. Wprowadzenie minimalnej gwarantowanej emerytury przy jednoczesnym zachęcaniu do dobrowolnego oszczędzania. Wprowadzanie dodatkowych systemów kapitałowych. Podniesienie poziomu edukacji ekonomicznej i świadomości obywateli. Starzejemy się Według badań przeprowadzonych przez ONZ w ostatnich latach znacząco zwiększyła się na świecie liczba osób starszych, a proces starzenia społeczeństwa ma się pogłębiać w najbliższych dziesięcioleciach. Prognozuje się, że liczba osób starszych na świecie w 2030 r. sięgnie 1,4 miliarda, a w 2050 r. 2,1 miliarda. . 367 104 226 337 150 34 275 461

system emerytalny w wielkiej brytanii