Tętno to pulsujący ruch ścian tętnic, powstający na skutek wyrzutu krwi w trakcie skurczu komór serca. Prawidłowe tętno u osób dorosłych i dzieci powyżej 10 ma wartość od 50 do 100 uderzeń/minutę. U noworodków norma to 80-205 uderzeń na minutę, a u dzieci wieku 2-10 lat – 60-140 uderzeń na minutę. Istnieje wiele parametrów, określających wydolność układu krążenia. Jednym z nich jest tętno, czyli pulsujący ruch ścian tętnic, który powstaje na skutek wyrzutu krwi w trakcie skurczu komór serca. Parametr ten zależy od częstości akcji serca oraz elastyczności naczyń krwionośnych i jest jedną z wartości kluczowych dla oceny układu sercowo-naczyniowego. Jak bada się tętno? Tętno najczęściej bada się na tętnicach: szyjnych, promieniowych, ramiennych, udowych, podkolanowych, piszczelowych tylnych, grzbietowych stopy. Wynika to z faktu, że naczynia te położone są blisko skóry, dzięki czemu można z łatwością wyczuć ich tętnienie. Lekarz dokonuje oceny tętna poprzez oglądanie okolicy naczyń (ich silne tętnienie bywa widoczne gołym okiem), osłuchiwanie ich oraz badając je palpacyjnie, czyli przy pomocy dotyku. Najczęściej badanie tętna wykonuje się równolegle z osłuchiwaniem klatki piersiowej, co pozwala najlepiej ocenić jego korelację z akcją serca. Następnie ocenia się symetrię, częstotliwość, amplitudę oraz miarowość tętna, a także czas trwania fali skurczowej oraz obecność szmerów nad tętnicami. O jakich chorobach może świadczyć nieprawidłowe tętno? Osłabienie tętna lub jego brak może świadczyć o zwężeniu światła naczynia, co może być spowodowane miażdżycą lub zatorem. Jeśli tętnica jest zwężona o ponad 50%, wówczas podczas osłuchiwania można usłyszeć charakterystyczny szmer. Niesymetryczne tętno na kończynach może być natomiast skutkiem takich schorzeń, jak tętniaki aorty czy choroby naczyń krwionośnych. Z kolei osłabienie tętna na kończynach dolnych przy wyraźnie wyczuwalnym tętnie na tętnicach szyjnych nasuwa podejrzenie koarktacji aorty. Słabo wyczuwalne tętno na wielu tętnicach w obrębie różnych części ciała może świadczyć o niewydolności serca lub zwężeniu zastawki aortalnej, zaś silne tętnienie może być skutkiem niedomykalności zastawki aortalnej, niedokrwistości lub niektórych wad serca. Tętno – normy Częstotliwość fali tętna to jedna z podstawowych wartości ocenianych podczas jego badania, do oszacowania której nie potrzebujemy specjalistycznych narzędzi. Wystarczy ucisnąć tętnicę palcami, wyczuć puls i obliczyć, ile uderzeń fali tętna poczuliśmy w ciągu minuty. Wyliczona wartość zwykle odpowiada częstotliwości bicia serca, choć u osób chorujących na migotanie przedsionków liczby te mogą się od siebie różnić. Wynika to z faktu, że nie każdy skurcz komór powoduje wyrzut takiej ilości krwi, która wygeneruje wyczuwalną falę tętna. Zjawisko to określa się mianem deficytu tętna. Częstotliwość fali tętna wynosi zwykle od 50 do 100/minutę – wówczas możemy mówić o prawidłowym tętnie. Wartości powyżej 100 świadczą o tachykardii, czyli zbyt szybkiej akcji serca, zaś poniżej 50 o bradykardii, czyli zbyt wolnej akcji serca. Średnie wartości tętna odnotowywane u osób dorosłych w czasie spoczynku, zapewniające wydolność układu krążenia, określa się mianem tętna spoczynkowego. Jego wysokość zależy przede wszystkim od wieku i wytrenowania organizmu i zwykle mieści się w wyżej podanym zakresie. Wymienione normy dotyczą jedynie osób dorosłych. Tętno u dziecka ocenia się w oparciu o normy zależne od wieku. W pierwszych trzech miesiącach życia jest ona najwyższa i wynosi od 80 do 205 uderzeń na minutę. W kolejnych miesiącach spada do 75-190, a w wieku 2-10 lat – 60-140 uderzeń na minutę. Powyżej 10 roku życia przyjmuje się normy ustalone dla osób dorosłych. Warto dodać, że częstotliwość akcji serca zmienia się w zależności od rytmu dobowego – niższa jest w czasie snu, wyższa zaś w czasie czuwania. Wysoki puls – przyczyny Zbyt wysokie tętno, osiągające częstotliwość powyżej 100 na minutę, może być spowodowane przez wiele czynników, zarówno fizjologicznych, jak i chorobowych. Wśród przyczyn można wymienić np. wysiłek fizyczny, stres, gorączkę, nadczynność tarczycy, niedokrwistość, przyjmowane leki. Przy towarzyszącym niskim ciśnieniu wysoki puls może świadczyć o zbyt małej ilości krwi krążącej w organizmie, co może być wynikiem krwawienia lub utraty dużej ilości płynów. Wysokie tętno może być również objawem zaburzeń rytmu serca o charakterze tachyarytmii, w tym migotania przedsionków. Objawy towarzyszące zbyt wysokiej akcji serca mogą być bardzo zróżnicowane. Mogą to być między innymi: uczucie kołatania serca, zawroty głowy, omdlenia oraz ból w klatce piersiowej. Tachykardia może przyjmować również postać bezobjawową. Jak obniżyć puls? Sposób obniżania tętna zależy przede wszystkim od przyczyny tachykardii i polega na diagnozowaniu i usunięciu przyczyny dolegliwości. Ponadto stosowane są leki antyarytmiczne, które zmniejszają częstość akcji serca. Przy nawracających i uciążliwych dolegliwościach konieczna może być tzw. ablacja, czyli usunięcie źródła arytmii przy użyciu prądu. Niski puls – przyczyny Zbyt wolna akcja serca, zwana inaczej bradykardią, to rytm serca poniżej 50 uderzeń na minutę. Najczęściej wynika z choroby węzła zatokowego, która zazwyczaj jest wtórna do procesów starzenia lub chorób serca, np. przebytego zawału, kardiomiopatii czy chorób tkanki łącznej. Innymi przyczynami występowania bradykardii mogą być: stosowanie leków zwalniających akcję serca, zaburzenia gospodarki elektrolitowej, choroby neurologiczne, niedoczynność tarczycy, zaburzenia przewodnictwa w obrębie mięśnia sercowego. Poza tym niskie tętno może wystąpić również u osób uprawiających sport jako wynik adaptacji do wysiłku. U chorych z niską częstotliwością rytmu serca mogą pojawić się takie objawy jak: znużenie, zmęczenie, uczucie osłabienia, spadek koncentracji, zawroty głowy, omdlenia, zmniejszona tolerancja wysiłku. Leczenie bradyarytmii polega przede wszystkim na terapii przyczynowej i odstawieniu lub zmniejszeniu dawki leków, które ją powodują. W przypadku, gdy zaburzenia rytmu są uciążliwe i powodują liczne objawy utrudniające normalne funkcjonowanie, konieczne może być wszczepienie układu stymulującego, powszechnie zwanego rozrusznikiem. Co zrobić, gdy wystąpi nieprawidłowe tętno? Zwykle nieprawidłowe tętno wykrywane jest podczas rutynowego pomiaru ciśnienia w domu chorego. Najczęściej tętno jest zbyt wysokie, co budzi niepokój pacjenta i dodatkowo nasila dolegliwości. W przypadku zaburzeń tętna warto skonsultować się z lekarzem, który wykona ogólne badanie z oceną układu krążenia, w tym pomiarem ciśnienia oraz osłuchiwaniem klatki piersiowej. Podczas wizyty należy poinformować lekarza o objawach towarzyszących oraz w jakich sytuacjach obserwujemy wysokie tętno. Konieczne może okazać się również wykonanie badań dodatkowych, takich jak EKG, badania laboratoryjne, USG naczyń czy ECHO serca. W oparciu o uzyskane informacje możliwe będzie postawienie diagnozy i dobranie odpowiedniego leczenia. Bardzo istotne jest, aby w przypadku wystąpienia bólu w klatce piersiowej, nie zwlekać z wizytą u lekarza. Ból w tej lokalizacji może być bowiem objawem wielu poważnych schorzeń, w tym zawału mięśnia sercowego. Ocena tętna to jedno z podstawowych badań podczas wizyty u lekarza pierwszego kontaktu. Mimo to warto je monitorować samodzielnie w warunkach domowych. Choć samo wykrycie zaburzeń tętna nie pozwala na zdiagnozowanie choroby, to często bywa cenną wskazówką dla lekarza, skłaniającą do wykonania dokładniejszych badań i pogłębienia diagnostyki. Źródła: Interna Szczeklika; Andrzej Szczeklik, Piotr Gajewski; wyd. 10; Kraków 2019,Kardiologia podręcznik oparty na zasadach EBM; Andrzej Szczeklik, Michał Tendera; Kraków 2009, Wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące diagnostyki i leczenia chorych z częstoskurczem nadkomorowym (2019).

Tętno Twojego dziecka (zwane także pulsem) może zmieniać się gwałtownie w ciągu dnia. Tętno to liczba uderzeń serca w ciągu minuty. Codzienne czynności mogą zmieniać szybkość lub spowolnienie tempa wahań – od wolnego, jednostajnego bicia podczas odpoczynku lub snu z wyższą częstotliwością podczas ćwiczeń. „Istnieje duże zróżnicowanie normalnego tętna w zależności od wieku dziecka, a także od jego składu biologicznego dziecko ”- mówi lekarz Colin Kane, kardiolog dziecięcy z Children 's Health℠ i dyrektor programu Cardiology Outreach Program.„ Nawet dzieci w tym samym wieku mogą mieć różne tętno spoczynkowe. ” Jakie jest zdrowe tętno dla dziecka? Kiedy Twoje dziecko siedzi spokojnie, jego tętno jest uznawane za tętno spoczynkowe. Zdrowe tętno spoczynkowe może się różnić o wiek. Noworodki w wieku od 0 do 1 miesiąca: 70 do 190 uderzeń na minutę Niemowlęta w wieku od 1 do 11 miesięcy: 80 do 160 uderzeń na minutę Dzieci w wieku od 1 do 2 lat: 80 do 130 uderzeń na minutę Dzieci w wieku od 3 do 4 lat: od 80 do 120 uderzeń na minutę Dzieci od 5 do 6 lat: 75 do 115 uderzeń na minutę Dzieci w wieku od 7 do 9 lat: 70 do 110 uderzeń na minutę Dzieci w wieku 10 lat i starsze: 60 do 100 uderzeń na minutę Jest prawdopodobne, że puls Twojego dziecka pozostaje w tych zdrowych zakresach, nawet jeśli jest bardzo szybki. Zrozumienie różnic w tętnie i jak prawidłowo sprawdzić tętno dziecka może pomóc w śledzeniu i zapobieganiu niepotrzebnym zmartwieniom. Co może zmienić tętno dziecka? Tylko podobnie jak u dorosłych, tętno dziecka będzie się różnić w zależności od poziomu aktywności, czy to śpi, czy nie, oraz tego, czy Twoje dziecko jest zdrowe, chore, spokojne czy zestresowane. „Tętno Twojego dziecka zazwyczaj nie wiąże się z wewnętrznymi problemami z sercem ”- mówi dr Kane. „Ich tętno może wzrosnąć ze wszystkim, co wywołuje u nich podekscytowanie lub dyskomfort. Kiedy to się dzieje, jest to po prostu naturalna reakcja na stres”. Dziecko może mieć przyspieszone tętno, jeśli: Zabawa lub energiczne ćwiczenia Doświadczanie bólu Uczucie niepokoju lub zestresowania Gorączka lub choroba Picie dużej ilości kofeiny lub napojów energetyzujących Odwodnione Jeśli Twoje dziecko doświadcza któregokolwiek z powyższych, przyspieszone tętno zazwyczaj nie jest zaniepokojenie, chociaż picie dużej ilości kofeiny może powodować problemy u niektórych dzieci. Pamiętaj też, że serce Twojego dziecka naturalnie bije szybciej niż serce dorosłego i może być znacznie szybsze podczas ćwiczeń niż tętno dorosłego. Jeśli jednak Twoje dziecko odczuwa objawy, takie jak ból w klatce piersiowej lub problemy z oddychaniem, a także szybkie tętno, może potrzebować pomocy medycznej. Dr Kane mówi, że jeśli serce twojego dziecka bije zbyt szybko, abyś mógł policzyć uderzenia, może być potrzebna pomoc medyczna. Dziecko zazwyczaj doświadcza wolniejszego tętna, gdy Jeśli jednak ich tętno jest wolne w środku dnia i wykazują objawy letargu lub omdlenia, mogą potrzebować pomocy medycznej. Jak mogę sprawdzić tętno mojego dziecka? Pomiar pulsu dziecka jest łatwy. Jest kilka miejsc na ciele, w których można sprawdzić puls, w tym na nadgarstku, po wewnętrznej stronie łokcia lub z boku szyi. W przypadku większości rodziców nadgarstek jest miejsce najłatwiejsze i najbardziej dostępne. Aby sprawdzić tętno dziecka, połóż dwa palce na jego nadgarstku, poniżej kciuka. Zastosuj delikatny nacisk, aż poczujesz lekkie uderzenie w opuszki palców. Policz, ile uderzeń czujesz w 15 sekund. Następnie pomnóż tę liczbę przez 4, aby określić tętno dziecka, które jest mierzone w uderzeniach na minutę. Na przykład, jeśli poczujesz 20 uderzeń w ciągu 15 sekund, tętno Twojego dziecka wynosi 80 uderzeń na minutę, normalna szybkość. Jednak u niemowląt lub młodszych dzieci, które mają mniejsze naczynia krwionośne, możesz nie być w stanie łatwo znaleźć tętna. Lekarz z doświadczeniem w opiece nad dziećmi prawdopodobnie będzie musiał zmierzyć ich puls. „Jeśli” nie jesteś zaznajomiony z mierzeniem pulsu, może minąć kilka prób, zanim poczujesz się bardziej komfortowo i pewnie, „mówi dr Kane.” Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jeśli jesteś zaniepokojony, jest zlecenie osobie przeszkolonej w medycynie, aby to zrobiła. Jeśli Twoje dziecko ma chorobę serca wymagającą monitorowania tętna, lekarz może nauczyć Cię, jak mierzyć tętno i tętno. Niektóre urządzenia do noszenia i smartfony mogą również odczytywać tętno z dobrą dokładnością. Jeśli martwisz się o tętno swojego dziecka, dr Kane zaleca skontaktowanie się z pediatrą. „Są bardzo normalne i łagodne warunki, które mogą powodować nieregularne bicie serca” – mówi.„Dlatego najlepiej jest poddać się ocenie lekarza.” Co mam zrobić, jeśli moje dziecko ma szybkie bicie serca? Szybkie bicie serca u dziecka może być powodem do niepokoju. Jeśli bicie serca Twojego dziecka jest zbyt szybkie, zadzwoń do pediatry. Podziel się z nimi pulsem, który policzyłeś, a oni poinformują Cię o kolejnych krokach. Jeśli serce Twojego dziecka bije zbyt szybko, abyś mógł liczyć uderzenia, może to być powód do niepokoju. Dowiedz się, jak to sprawdzić tętno i czym jest zdrowe tętno dzięki @Childrens. Dowiedz się więcej Eksperci z Centrum Kardiologicznego w Opieka zdrowotna dla dzieci w zakresie chorób serca wszystkich dzieci, od wrodzonych wad serca po choroby serca. Dowiedz się, jak mogą one pomóc w utrzymaniu zdrowego serca Twojego dziecka. Zarejestruj się Bądź na bieżąco ze spostrzeżeniami zdrowotnymi, które mają znaczenie dla Twoich dzieci. Zapisz się do newslettera Zdrowie dziecka i otrzymuj więcej wskazówek wysyłanych bezpośrednio do swojej skrzynki odbiorczej.

bicie serca u 2 latka